آلمانی ها خواهان ادامه فعالیت نیروگاه های باقی مانده هستند

زمستان در راه است و کلاوس زیلیان نگران است. او با همسر و دو فرزندش در نویشتات، در ایالت شلزویگ-هولشتاین در شمال غربی آلمان، در خانه‌ای که زوج ۱۴ سال پیش خریده بودند زندگی می‌کند – ۱۶۰ متر مربع (۱۵۰۰ فوت مربع)، هفت اتاق و گچ عایق رنگ. از شامپاین برق از شرکت خدمات شهری تامین می شود، خانه با گاز گرم می شود و دریای بالتیک تنها پنج دقیقه پیاده روی دارد. این یک رفاه معمولی طبقه متوسط ​​است.

زیلیان می گوید که این خانواده قادر خواهند بود با این واقعیت که قیمت انرژی به دلیل کاهش جریان گاز طبیعی به آلمان توسط روسیه افزایش می یابد، مقابله کنند. اما اگر به دلیل کمبود بنزین، خانه ناگهان سرد شود چه؟ زیلیان، که سرپرست یک مشاور مالی است، می‌گوید: «می‌توانم ما را ببینم که زیر پتو در آغوش گرفته‌ایم.

او از محکومیت سابق خود عقب نشینی کرده است. این مرد 54 ساله درباره برنامه آلمان برای خاموش کردن تمام نیروگاه های انرژی اتمی خود تا پایان سال جاری می گوید: “من همیشه طرفدار طرح حذف تدریجی انرژی هسته ای بودم.” او می گوید که به دلیل بحران با روسیه، وضعیت تغییر کرد. او می گوید از آنلاین نگه داشتن نیروگاه های هسته ای برای جلوگیری از استفاده از گاز طبیعی برای تولید برق حمایت می کند. او می گوید: «ما باید تا زمانی که بحران ادامه دارد از نیروگاه های هسته ای موجود استفاده کنیم.

این یک صحنه معمولی از کشوری است که حتی در میان گرمای تابستان، از زمستان آینده و تهدید کمبود گاز می ترسد. این کشوری است که به نیروگاه‌های هسته‌ای خود، معدود نیروگاه‌هایی که هنوز در حال کار هستند و آن‌هایی که اخیراً خاموش شده‌اند، از منظری جدید چشم دوخته است: آیا آنها نمی‌توانند اکنون در بحبوحه شرایط اضطراری قریب‌الوقوع کمک کنند؟ در هر صورت، به نظر می رسد بسیاری از مردم دیگر برج های خنک کننده و ابرهای بخار آنها را نماد شرارت نمی دانند، بلکه نمادی از امید می دانند.

یک نظرسنجی به سفارش DER اشپیگل اعداد نسبتاً تکان دهنده ای را نشان می دهد. بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط شرکت نظرسنجی آنلاین Civey، تنها 22 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی موافق تعطیلی سه نیروگاه هسته ای هستند که همچنان در آلمان فعال هستند، طبق برنامه ریزی در پایان سال.

41 درصد خواهان ساخت کارخانه های جدید هستند

هفتاد و هشت درصد از افراد مورد بررسی موافق ادامه فعالیت این نیروگاه ها تا تابستان 2023 هستند، نوعی که در حوزه سیاسی به عنوان “عملیات کششی” مورد بحث قرار می گیرد – به عبارت دیگر، ادامه آنلاین نگه داشتن آنها برای مدت زمان طولانی چند ماه، اما بدون دستیابی به میله های سوخت جدید. حتی در میان حامیان حزب سبز، اکثریت اندکی از این رویکرد حمایت می کنند.

آیا این بحران صحبت می کند؟ پاسخ ها نشان می دهد که نگرش آلمانی ها نسبت به انرژی هسته ای به طور قابل توجهی تغییر کرده است. 67 درصد موافق ادامه فعالیت نیروگاه های هسته ای برای پنج سال آینده هستند و تنها 27 درصد با آن مخالف هستند. تنها گروهی که اکثریت روشنی برای اداره کارخانه ها برای پنج سال آینده ندارد، حامیان حزب سبز هستند. حامیان راست میانه حزب دموکرات مسیحی (CDU) و حزب خواهر باواریایی آنها، اتحادیه سوسیال مسیحی (CSU)، و همچنین حامیان طرفدار کسب و کار دموکرات های آزاد (FDP) و راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) بیش از 80 درصد طرفدار این هستند که نیروگاه های هسته ای برای این مدت کار کنند.
در مورد این سوال که آیا آلمان باید نیروگاه های هسته ای جدید بسازد به دلیل بحران انرژی، 41 درصد از پاسخ دهندگان پاسخ دادند “بله”، به این معنی که آنها طرفدار رویکردی هستند که حتی در آلمان قابل بحث نیست.

نتایج در همه جا حیرت انگیز است، به خصوص در مقایسه با نظرسنجی های گذشته. سی و سه سال پیش، یک موسسه نظرسنجی از طرف اشپیگل سوال مشابهی را مطرح کرد. در آن زمان، تنها 3 درصد از پاسخ دهندگان فکر می کردند آلمان باید کارخانه های جدید بسازد.

زیر سوال بردن قطعیت های قدیمی

به طور رسمی، آلمان قرار است در حال گذار به انرژی های سبز باشد، اما این ارقام نظرسنجی نشان می دهد که مردم ممکن است علاقه مند به بازگشت به وضعیت انرژی قدیمی باشند.

اما چگونه این حتی ممکن است؟ قبلاً در سالهای اخیر مشخص شده بود که حمایت از مرحله هسته ای به آرامی در حال فروپاشی است. جنگ روسیه علیه اوکراین اکنون این تغییر را تسریع کرده است و بسیاری از قطعیت های قدیمی را زیر سوال برده یا آنها را به طور کامل واژگون کرده است. صلح‌طلبان سرسخت سابق، اکنون از تحویل سلاح حمایت می‌کنند. یکی از وزیران اقتصاد حزب سبز در حال خرید گاز به قطر است. امنیت انرژی که مردم برای چندین دهه در آلمان بدیهی تلقی می کردند، از زمانی که روسیه تحویل گاز را کاهش داد و هزینه ها افزایش یافت، متزلزل شده است.

نتیجه این است که یک عقیده قدیمی آلمانی اکنون به نظر می رسد در حال فروپاشی است: رد انرژی هسته ای. نگرانی ها یا در حال افزایش هستند یا در حال تبخیر هستند. تشعشعات زباله های هسته ای؟ خطرات ایمنی؟ خطر بلایای بزرگ؟ چه کسی اهمیت می دهد. اینها چیزهایی هستند که وقتی گرمای کاری دارید نگران آنها هستید. اول برق بعد اخلاق

با این حال، برخی از مردم بر این باورند که انرژی هسته ای هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر اخلاقی سالم است.

فون ویتز، یکی از اعضای قدیمی CSU، متوجه علائم تغییرات آب و هوایی در محیط خود شد، او به یک فعال هوادار هسته ای تبدیل شد. او مطالعه زیادی کرده بود و با استدلال های کسانی که می گویند انرژی هسته ای می تواند از آب و هوا محافظت کند متقاعد شد.

از نظر ایدئولوژیک انعطاف پذیر
سیاستمداران چگونه باید به رستاخیز موضوعی که مدت ها به زباله دان تاریخ سپرده شده بود پاسخ دهند؟
از نظر ایدئولوژیک انعطاف پذیر می شوند. به دلیل ترس از رای دهندگان عصبانی که در مورد تامین انرژی خود مطمئن نیستند، تصمیم گیرندگان بیشتر و بیشتری خود را برای دادن امتیاز نشان می دهند. حتی صدراعظم اولاف شولتز چند روز پیش گفت که تمدید طول عمر نیروگاه های هسته ای زمانی که از توربین گازپروم در نظر گرفته شده برای خط لوله گاز نورد استریم از روسیه برای یک رویداد عکس و مطبوعاتی عجیب بازدید کرد، می تواند “معنی” داشته باشد.
در محافل سیاسی در برلین، بحث هسته ای باعث ایجاد فتنه و افزایش عصبیت می شود. همین چند هفته پیش، رابرت هابک، وزیر اقتصاد سبز، رویکرد نسبتاً آرامی به مسئله هسته ای داشت.

یک جنبش ساکت شده است
از زمان فاجعه فوکوشیما در ژاپن و تصمیم در سال 2011 برای حذف تدریجی انرژی هسته‌ای، جنبش ضد هسته‌ای، به همان اندازه که بخشی از هویت آلمانی است به اندازه اکتبر فست، ساکت شده است.
هدف محقق شده بود. روزهایی که صدها افسر پلیس مجبور بودند معترضان را از ریل قطار بکشانند تا «انتقال‌های کاستور» زباله‌های هسته‌ای بتوانند عبور کنند، گذشته است. و هنوز تعداد کمی از اعتراضات تراکتورها در گورلبن، محل ذخیره سازی زباله های هسته ای، که در واقع هنوز هم برگزار می شود، توجه دارند.
دشمنان قدیمی انرژی هسته ای و زباله های مرتبط با آن علاقه جدید آلمانی ها به انرژی هسته ای را چگونه می بینند؟

آیا برلین قانون حذف تدریجی هسته ای را تغییر خواهد داد؟
اما آیا واقعاً می تواند برای همیشه ادامه یابد؟ آیا افزایش طول عملیات یا راه اندازی مجدد راکتورهای هسته ای و سایر سناریوها حتی از نظر فنی امکان پذیر است؟ آیا حتی هنوز هم می‌توان در این مرحله متوقف شد؟
یکی، ادامه عملیات غیرقانونی خواهد بود. هرکسی که پس از 1 ژانویه 2023 یک نیروگاه هسته ای را راه اندازی کند، قابل پیگرد قانونی خواهد بود، زیرا در آن زمان است که “مجوز عملیاتی” برای سه نیروگاه هسته ای آخر آلمان منقضی می شود. Neckarwestheim، Emsland و Isar 2 باید از شبکه خارج شوند، بدون توجه به این واقعیت که هر یک از آنها می توانند تا 11 میلیارد کیلووات ساعت برق در سال تولید کنند.

اووه استول، مدیر عامل شرکت آلمانی برای ایمنی راکتور (GRS)، مردی با 35 سال تجربه در بخش هسته ای است. او معتقد نیست که پایان قدرت هسته ای در آلمان در راه است. او پیش‌بینی می‌کند که از اول ژانویه، تعداد نیروگاه‌های هسته‌ای فعال در کشور “بیش از صفر” خواهد بود.

استول معتقد است که دولت آلمان قانون هسته ای را تغییر خواهد داد تا امکان ادامه دسترسی به انرژی هسته ای فراهم شود. او می گوید از نظر فنی ادامه فعالیت این سه تاسیسات در مدت طولانی مشکلی نخواهد داشت. او می‌گوید بهترین نامزد برای بازگشت، نیروگاه ایسار 2 در نزدیکی لندشوت، در بایرن است، تا حدی به دلیل وضعیت ناپایدار انرژی این ایالت، زیرا ایالت هیچ گونه برق بادی یا خطوط برق از شمال ندارد. به گفته اپراتور آن، PreussenElektra، ایسار 2 در واقع قرار است تا آخرین روز با قدرت کامل کار کند و پس از آن میله های سوخت تمام می شوند.

اما این میله های سوخت از بین نخواهند رفت – یک نیروگاه هسته ای می تواند حتی با عناصر قدیمی برق تولید کند. به گفته استول، اگرچه تولید تا 0.5 درصد در روز کاهش می‌یابد، اما می‌تواند برای «80، 90، شاید 100 روز» تولیدی باقی بماند.

اگر برلین تصمیم بگیرد نیروگاه‌های هسته‌ای را آنلاین نگه دارد، سؤال دومی مطرح می‌شود که احتمالاً به شدت به سبزها ضربه می‌زند: از منظر فنی، مخالفت با تعطیلی مجدد سه نیروگاه برق هسته‌ای در سال 2021 سخت خواهد بود. .

اگرچه برخی از خطوط برق در Brokdorf، Grohnde، و Gundremmingen C قطع شده است، روند واقعی برچیدن به درستی آغاز نشده است. عناصر سوخت مصرف شده باید حداقل به مدت پنج سال در استخرهای پوسیدگی گیاهان باقی بمانند تا رادیواکتیویته و تشعشعات گرمایی کافی را از دست بدهند. حتی یک نیروگاه از کار افتاده نیز باید در طول این دوره تا حد زیادی دست نخورده باقی بماند تا از عملکردهای کلیدی مانند سرمایش اطمینان حاصل شود. استول معتقد است که هر یک از این نیروگاه های هسته ای قدیمی می توانند ظرف شش ماه بازسازی شوند.

نماد همبستگی
فشار برای حفظ یا بازگشایی نیروگاه‌های هسته‌ای آلمان تنها از داخل آلمان نیست، بلکه به طور فزاینده‌ای از سوی اروپا، شرکای اتحادیه اروپا که آلمان باید با آنها به طور مشترک بر بحران انرژی و اوکراین غلبه کند، وارد می‌شود.

بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا فراموش نکرده‌اند که دولت آلمان در مواجهه با مخالفت‌های شدید، ساخت خط لوله گاز نورد استریم 2 از روسیه به ایالت شمال آلمان مکلنبورگ-پومرانیای غربی را تحت فشار قرار داد. این تنها اروپای شرقی نیستند که از اینکه برلین اکنون خواستار همبستگی همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا است، حتی در حالی که از مصالحه در مورد انرژی هسته ای خودداری می کند، عصبانی هستند.

بر خلاف بحران های قبلی، آلمان اکنون به حمایت شرکای خود وابسته است. آلمان بیش از هر کشور اتحادیه اروپا گاز مصرف می کند و بیشتر آن از روسیه می آید. وزیر اقتصاد اسلواکی، ریچارد سولیک، هفته گذشته در بروکسل گفت که اگر آلمان می‌خواهد در گاز صرفه‌جویی کند، ابتدا باید سه نیروگاه هسته‌ای خود را فعال نگه دارد.

تمدید عملیات در حال تبدیل شدن به نمادی از همبستگی آلمان است. تنها به همین دلیل، دولت آلمان نمی تواند همه آنها را در پایان سال تعطیل کند.

در شهر کوچک آهاوس در نوردراین-وستفالن، نزدیک مرز هلند، فلیکس رووه 71 ساله در حیاط خلوت خود نشسته است. رووه یک مستمری بگیر و معاون رئیس ابتکار شهروندان بدون زباله هسته ای در آهاوس است که 45 سال پیش تاسیس شد و در حدود سال های 1998 و 2005 به اوج خود رسید، زمانی که حمل و نقل کاستور با میله های سوخت مصرف شده به آهاوس رسید.

Ruwe دارای مدرک مهندسی برق است و مانند کسی که این کار را می کند صحبت می کند، با ذکر عناصر سوخت توپ، میله های تعدیل کننده و تفاوت های بین کاستورهای MTR2 و MTR3. او می داند چه چیزی در آهاوس (اورانیوم غنی شده) ذخیره می شود، تعداد ظروف کرچک در آنجا (329) و مدت زمانی که مجوز تاسیسات ذخیره موقت (تا سال 2036) ادامه خواهد داشت. مقاومت در برابر زباله‌های هسته‌ای که می‌تواند هزاران سال برای نسل‌های آینده سربار باشد، کار زندگی اوست.

وقتی از روئه پرسیده می‌شود که این روزها هنوز چه کسی در ابتکار عمل شهروندان دخالت دارد، می‌گوید: «باید بپذیریم که اکنون همه ما فرزهای قدیمی هستیم.» او می‌گوید که خون تازه‌ای برای ادامه مبارزه وجود ندارد. همسرش کریستل می گوید: «مقاومت با ما خواهد مرد.»