Bjanka Colic: فرهنگ ملاقات بخشی از چشم انداز است

ممکن است کمی اغراق آمیز به نظر برسد، اما در عین حال دقیقاً همان کاری است که سایر شرکت های بزرگ برای مدت طولانی انجام می دهند. زمانی که گوگل میزهای پینگ پنگ، زمین های بازی و سه هدف در روز را معرفی کرد، عمدتاً برای انگیزه دادن به کارمندان بود تا بیشتر در دفتر کار کنند، فرهنگ بیشتری را جذب کنند و مدت ها بعد از ساعت 5 بعد از ظهر به حل مشکلات ادامه دهند.

بسیاری از سخنرانان و مقالات روزنامه قبلاً گفته‌اند که بسیاری از شرکت‌ها اکنون پس از همه‌گیری در بلاتکلیفی قرار دارند و جای تعجب نیست که ما راه‌حل‌های متفاوتی را در مورد چگونگی توجیه نقش جدید دفتر ببینیم.

برخی ممکن است تصمیم ساده ای برای فراخوانی همه کارکنان گرفته باشند. واضح‌ترین مثال، ایلان ماسک است که نمی‌خواهد کارمندانی را که در دفتر حاضر نمی‌شوند حداقل 40 ساعت در هفته نگه دارد. تکالیف به خوبی پیش می روند – بعد از اینکه 40 ساعت خود را انجام دادید. برخی دیگر انتخاب کرده اند که به کارمندان یا تیم ها استقلال کامل بدهند تا زمان و محل کار خود را مدیریت کنند. با این حال، اکثریت یک راه میانه را انتخاب کرده اند و در روزهای ثابت یا درصدی تصمیم گرفته اند که به کارمندان توصیه می شود در محل حضور داشته باشند.

هنگامی که دفتر دیگر هسته اصلی وجود یک سازمان و توسعه مستمر آن نباشد، تغییری در اشکال ملاقات و همکاری ایجاد کرده است. قبل از همه‌گیری، جلسات مترادف با اتاق‌های کنفرانس فیزیکی بود، امروز راه رفتن و صحبت کردن و جلسات دیجیتالی عادی است. اتاق‌های جلسه ما هنوز به خوبی برای برگزاری جلسات بر اساس مکان‌های قدیمی کار می‌کنند، اما به ندرت برای آینده مجهز هستند.

از دست رفته با استفاده از برزخ

شاید بزرگترین شگفتی در گفتگوهای پیرامون مکان جدید دفتر این واقعیت باشد که تعداد کمی از سازمان‌ها هستند که از این برزخ برای به چالش کشیدن هنجارهای اداری، آزمایش روش‌های جدید کار و فرم‌های ملاقات استفاده کنند. اکثریت واقعاً جلسات دیجیتال را با جلسات ترکیبی جایگزین کرده‌اند، یک هفته کاری کامل از خانه با چند روز در دفتر و اتاق‌های جلسه کلاسیک به اتاق‌های جلسه تیم‌ها ارتقا یافته‌اند.

بنابراین، گفتگوی پرانرژی من با مشتری بود که به من در مورد ایده آنها مبنی بر اینکه فرهنگ ملاقات باید تغییر کند، نحوه ملاقات آنها، نحوه تعریف دفتر، چگونگی کمک به جلسات و دفاتر به خیر و صلاح سازمان به من گفت. سازمان و کارکنان این رویکرد در مورد به چالش کشیدن مفروضات قدیمی، تفکر نوآورانه و اثبات آینده بود. آیا می‌توانیم تجربیات یکپارچه بین دیجیتال و هیبریدی را هم در اتاق‌های کنفرانس و هم در خارج از آن ایجاد کنیم؟ چگونه می توانیم از فضاهای باز برای ایجاد تجمعات خودجوش صرف نظر از جایی که هستید استفاده کنیم؟ و غیره.

گزارش‌های روند در مورد آینده جلسات صحبت می‌کنند که «همه‌کاناله»، vr یا آواتار هستند، اما اتاق‌های جلسه ما هنوز هم بر اساس این ایده طراحی شده‌اند که جلسات در دفتر با تجهیزاتی برگزار می‌شوند که سال‌ها به‌روزرسانی نشده‌اند. نکته تاسف‌آور این است که جلسات ترکیبی و تعداد روزهای حضور در دفتر به عنوان پدیده‌ای منزوی مورد بحث قرار می‌گیرند که در واقع با چشم‌انداز کلی شرکت مطابقت دارد.

اهداف سازمان ما چیست و اداره، روش کار و فرهنگ ما چگونه باید به ما در رسیدن به آنها کمک کند؟

وقتی به استراتژی محل کار از منظری بزرگتر فکر می کنید، یک مدیر خلق و خوی، علیرغم پیچ و تاب بازیگوش آن، احساس می کند که روش دیگری برای بازگرداندن افراد به دفتر کار به جای به چالش کشیدن روش های جدید کار، بحث در مورد روابط کارکنان و اثبات آینده در محل کار است.

بیانکا قولنج

استراتژیست دیجیتال، دیوو

PS در حین نوشتن این ستون، با ویدیویی که اخیراً منتشر شده بود در مورد پردیس غول پیکر جدید Google، Bay View مواجه شدم و از اینکه غول فناوری همچنان به چالش کشیدن تصورات از پیش تعیین شده ما در مورد اینکه کار چیست و چگونه دفاتر را می توان طراحی کرد، بسیار الهام بخش بود، خوشحال شدم. این یکی را بررسی کنید!